Wednesday, May 23, 2007

Love Over Gold

Η θαυμαστή κιθάρα του κυρίου Knopfler

Wednesday, May 16, 2007

Test drive?

Μετά από προσκληση της rodoula-kelly (την οποία ευχαριστώ) απαντώ στο ερωτηματολόγιο

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι:
Να έχω υγεία και να χαίρομαι τις απλές στιγμές της ζωής.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ο γιός μου που χωροπηδάει πάνω στο κρεβάτι μου.
3. Hτελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια.
Προχθές, η σοβαρή ατάκα του γιού μου (2 ½ ετών) «έχεις απόλυτο δίκιο μπαμπά» όταν τον μάλωσα.
4. To βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας.
Έχω αρκετά «θετική» σκέψη.
5. Το βασικό σας ελάττωμα.
Πολλές φορές τεμπελιάζω.
6. Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που γίνονται από άγνοια.
7. Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Καμμία.
8. Ποιοί είναι οι ηρωές σας σήμερα;
Η γυναίκα μου!
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι.
Στα βουνά της Ελβετίας.
10. Αγαπημένοι σας συγγραφείς
Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο.
11. Ποιά αρετή προτιμάτε σε ένα άντρα;
Την ακεραιότητα.
12. Σε μία γυναίκα;
Επίσης.
13. Αγαπημένος συνθέτης.
Χατζιδάκις
14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Yassou Maria!
15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε.
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο.
16. Η ταινία που σας σημάδεψε.
Ο Άγγλος ασθενής.
17. Αγαπημένος ζωγράφος.
Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο.
18. Αγαπημένο χρώμα.
Μπλέ.
19. Ποιά θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Το ότι ζω ακόμα από τη δουλεία που μου αρέσει να κάνω.
20. Το αγαπημένο σας ποτό.
Κρασί Cabenet Sauvignon
21. Για ποιό πράγμα μετανοιώνετε περισσότερο.
Που άρχισα το κάπνισμα.
22. Τι απεθάνεστε περισσότερο απ'όλα;
Το ψέμα και την υποκρισία.
23. . Οταν δεν γράφετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Βόλτες στη φύση.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος;
Οτι κάποια στιγμή ο εγκέφαλός μου θα με εγκαταλείψει.
25. Σε ποιά περίπτωση θα επιλέγατε να πείτε ψέμματα;
Για να μην πληγώσω κάποιον.
26. Ποιό είναι το μότο σας;
One for all and all for one.
27. Πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χωρίς τύψεις.
28. Εαν συνέβαινε να συναντήσετε το θεό,τι θα θέλατε να σας πει;
Γιατί ενώ είναι τόσο γεναιόδωρος στο να δίνει στον άνθρωπο ηδονές, είναι τόσο τσιγκούνης με την λογική.
29. Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό το καιρό;
Ελπίζω συγκροτημένη.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τη υπομονή σας.
Και εγώ. Τι κερδίζω; :)

Tuesday, May 15, 2007

Με το συμπάθιο κύριε καλλιτέχνα ... βγάλτε το σκασμό!


Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που ωθεί άτομα που ανήκουν στον λεγόμενο καλλιτεχνικό χώρο να πιστεύουν ότι έχουν το ακατολόγιστο και να εκφράζουν άποψη επί παντός επιστητού και μάλιστα με μια απίστευτη υπεροψία.

Αφορμή μου δόθηκε παρακολουθώντας τον Σταμάτη Κραουνάκη που ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Λαζόπουλου. Καταρχήν να πω ότι τον κύριο Κραουνάκη τον σέβομαι σαν μουσικό, συνθέτη και γενικότερα καλλιτέχνη (ότι κι αν σημαίνει αυτό) άσχετα αν υπάρχουν και δουλείες του που δεν μου αρέσουν, αυτά είναι γούστα.

Μέχρι εδώ καλά. Έχουμε και λέμε τώρα. Όποιος παρακολούθησε την συζήτηση θα έμαθε συνταρακτικά πράγματα. Π.χ. ότι ο κύριος Κραουνάκης είχε από μικρός ένα πιάνο που τα πλήκτρα του ήταν κίτρινα (αμέ) και είχαν μια μεθυστική μυρωδιά (;)... και ότι έχει περάσει απίστευτες στιγμές με τον Λαζόπουλο που κοιμήθηκε σπίτι του κάτω από το πιάνο με τα σώβρακα τα οποία δεν είναι cK γιατί κατά τα λεγόμενά του (σ.σ. τον πιστεύω!) δεν βρίσκει νούμερο. Μας είπε επίσης πιο είναι και το πρόβλημα της νεολαίας σήμερα: δεν σκέφτονται το πήδημα ενώ ακόμα κι αυτός στην ηλικία που είναι το σκέφτεται (σ.σ. θα ήθελα να το πιστέψω...). Είπε και άλλα τα οποία δεν θυμάμαι λεπτομερώς αλλά αυτό που μου έμεινε σαν γενική εικόνα είναι η περιαυτολογία.

Φυσικά ο εν λόγω κύριος δεν είναι ο μόνος. Στις μέρες μας το να είσαι δημόσιο πρόσωπο σου δίνει αυτόματα το δικαίωμα να έχεις (τη σωστή εννοείται) γνώμη για όλα. Αυτό ίσως να μην είναι πάντα κακό. Η τέχνη όμως είναι κάτι που εμένα προσωπικά θέλω να με ανεβάζει πνευματικά και να με ταξιδεύει εκεί που δεν μπορώ να πάω αλλοιώς. Η απομυθοποίηση του καλλιτέχνη είναι αυτόματα και η καταστροφή του έργου του. Ακόμα κι αν έχει από την φύση του μια έπαρση, δεν θέλω να το ξέρω! Μου χαλάει όλη την ωραία γεύση.

Μήπως όμως η αιτία του κακού είναι ότι η δόξα μας τρελαίνει; Τι σημαίνει «ηθοποιός σημαίνει φως» για παράδειγμα; Όλοι οι άλλοι είμαστε τυφλοί; Με εκνευρίζει αυτή η έπαρση η οποία δυστυχώς προβάλλεται και από άξιους ανθρώπους που βρίσκονται από την άλλη μεριά της όχθης και πολεμάνε (;) την κακογουστιά και την προχειρότητα. Κρίμα...

Δεν θυμάμαι ποιος είπε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να σωπαίνει, συμφωνώ όμως απόλυτα. Σε απλά ελληνικά: κύριε καλλιτέχνα ... βγάλτε το σκασμό!

Thursday, May 10, 2007

Γιατί μπαμπά;


Γ: Μπαμπά, τι είναι αυτά;
Π: Ποιά αγόρι μου;
Γ: Αυτά τα καρεκλάκια με τις ρόδες. Είναι αυτοκίνητα;
Π: Όχι αγόρι μου, αυτά είναι αναπηρικά καρότσια.
Γ: Τι είναι αυτά μπαμπά, πες μου.
Π: Θυμάσαι μια φορά που χτύπησες στο κεφάλι και πήγαμε στο νοσοκομείο;
Γ: Ναι.
Π: Έ, όταν κάποιος χτυπήσει και πάει στο νοσοκομείο και μετά δεν μπορεί να περπατήσει του δίνουν ένα τέτοιο καρότσι για λίγο καιρό μέχρι να γίνει καλά.
Γ: Και αυτή η κυρία και ο κύριος γιατί κάθονται σε τέτοια; Είναι άρρωστοι; Πονάνε;
Π: Ποιοί αγόρι μου;
Γ: Αυτοί στην τηλεόραση, στο τι βι πορν κλόουν.
Π: Σε ποιό;!!!
Γ: Στο τι βι πορν κλόουν.
Π: Τι βι ντιν γκλον θες να πεις;
Γ: Ναι, σ’αυτό.
Π: Αυτοί είναι δύο ηθοποιοί που τους κάλεσαν να κάνουν ένα αστείο.
Γ: Γιατί μπαμπά, είναι αστείο να κάθεται κάποιος σε πηρικικό καρότσι;
Π: Αναπηρικό καρότσι.
Γ: Ναι αυτό, είναι αστείο;
Π: Όχι αγόρι μου, το κάνουν στα ψέμματα.
Γ: Τι είναι ψέμματα μπαμπά;
Π: ....
Γ: Έλα, πες μου μπαμπά.
Π: Ψέμματα είναι κάτι που δεν είναι αλήθεια. Θυμάσαι τον δράκο στο παραμύθι;
Γ: Ναι, αυτόν που φοβάμαι πολύ...
Π: Ναι, αυτός δεν υπάρχει, δεν χρειάζεται να φοβάσαι, είναι στα ψέμματα.
Γ: Εγώ μπαμπά με αυτό το ψέμα δεν γελάω.
Π: Με ποιο αγόρι μου, με τον δράκο;
Γ: Όχι, με αυτό στο τι βι πορν κλόουν. Χθες είδα στην παιδική χαρά ένα παιδάκι σε ένα τέτοιο καρότσι και η μαμά μου είπε ότι δεν μπορεί να περπατήσει.
Π: Ναι, αυτό δεν είναι αστείο.
Γ: Μπαμπά, φοβάμαι.
Π: Τι αγόρι μου, τον δράκο;
Γ: Όχι, μην χτυπήσω και πάμε στο νοσοκομείο και πρέπει να καθήσω και εγώ σε τέτοιο καρότσι.
Π: Μην φοβάσαι αγόρι μου, εγώ και η μαμά θα είμαστε πάντα δίπλα σου ότι κι αν συμβεί. Γι’αυτό προσέχουμε όταν περπατάμε στο δρόμο και πιανόμαστε χεράκι.
Γ: Ναι, χεράκι.
Π: Άντε τώρα, πάμε για ύπνο είναι αργά. Κλείσε την τηλεόραση.
Γ: Ναι, την κλείνω, τι βι πορν κλόουν!

[Ο διάλογος είναι φανταστικός. Η φωτογραφία είναι από τον φίλο μου Γ.Μ.]

Monday, May 7, 2007

Γιατί επιστήμη;

Έλα ντε! Για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένου και του βιοποριστικού (όσο περίεργο κι αν ακούγεται...), όμως η ουσία συνοψίζεται στο εξής:
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ!

George Mallory (1886-1924)

[After being asked repeatedly by reporters in New York City while on a lecture tour why he wanted to climb Mount Everest, Mallory is famously said to have replied, "Because it is there."]

Χμ! Καλό ακούγεται αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη. Δικαιολογείται να ξοδεύονται τεράστια ποσά για να κάνουμε το κέφι μας όταν σήμερα τα 2/3 του κόσμου πεινάνε; Καλά, μην τρελαθούμε κιόλας, τα ποσά που διατείθενται για την έρευνα και την επιστήμη είναι πολύ λιγότερα από άλλους τομείς (βλέπε εμπόριο, life style, "ανάπτυξη" (οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό ...) κτλ). Όμως ο προβληματισμός είναι πιστεύω βάσιμος. Θα επενέλθω σύντομα με παραδείγματα, μέχρι τότε οποιαδήποτε σχόλια είναι ευπρόσδεκτα!

Friday, May 4, 2007

ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ!

Σας καλωσορίζω στο blog μου. Παρόλο που ασχολούμαι με την επιστήμη, ο τίτλος του blog ειναι καθαρά αυτοσαρκαστικός. Σύντομα θα προσθέσω τα πρώτα κείμενα σαν μια αρχή για προβληματισμό σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας καθώς επίσης και ότι μου προκαλεί εντύπωση και πιστεύω ότι αξίζει να το μοιραστώ με άλλους.