Thursday, May 10, 2007

Γιατί μπαμπά;


Γ: Μπαμπά, τι είναι αυτά;
Π: Ποιά αγόρι μου;
Γ: Αυτά τα καρεκλάκια με τις ρόδες. Είναι αυτοκίνητα;
Π: Όχι αγόρι μου, αυτά είναι αναπηρικά καρότσια.
Γ: Τι είναι αυτά μπαμπά, πες μου.
Π: Θυμάσαι μια φορά που χτύπησες στο κεφάλι και πήγαμε στο νοσοκομείο;
Γ: Ναι.
Π: Έ, όταν κάποιος χτυπήσει και πάει στο νοσοκομείο και μετά δεν μπορεί να περπατήσει του δίνουν ένα τέτοιο καρότσι για λίγο καιρό μέχρι να γίνει καλά.
Γ: Και αυτή η κυρία και ο κύριος γιατί κάθονται σε τέτοια; Είναι άρρωστοι; Πονάνε;
Π: Ποιοί αγόρι μου;
Γ: Αυτοί στην τηλεόραση, στο τι βι πορν κλόουν.
Π: Σε ποιό;!!!
Γ: Στο τι βι πορν κλόουν.
Π: Τι βι ντιν γκλον θες να πεις;
Γ: Ναι, σ’αυτό.
Π: Αυτοί είναι δύο ηθοποιοί που τους κάλεσαν να κάνουν ένα αστείο.
Γ: Γιατί μπαμπά, είναι αστείο να κάθεται κάποιος σε πηρικικό καρότσι;
Π: Αναπηρικό καρότσι.
Γ: Ναι αυτό, είναι αστείο;
Π: Όχι αγόρι μου, το κάνουν στα ψέμματα.
Γ: Τι είναι ψέμματα μπαμπά;
Π: ....
Γ: Έλα, πες μου μπαμπά.
Π: Ψέμματα είναι κάτι που δεν είναι αλήθεια. Θυμάσαι τον δράκο στο παραμύθι;
Γ: Ναι, αυτόν που φοβάμαι πολύ...
Π: Ναι, αυτός δεν υπάρχει, δεν χρειάζεται να φοβάσαι, είναι στα ψέμματα.
Γ: Εγώ μπαμπά με αυτό το ψέμα δεν γελάω.
Π: Με ποιο αγόρι μου, με τον δράκο;
Γ: Όχι, με αυτό στο τι βι πορν κλόουν. Χθες είδα στην παιδική χαρά ένα παιδάκι σε ένα τέτοιο καρότσι και η μαμά μου είπε ότι δεν μπορεί να περπατήσει.
Π: Ναι, αυτό δεν είναι αστείο.
Γ: Μπαμπά, φοβάμαι.
Π: Τι αγόρι μου, τον δράκο;
Γ: Όχι, μην χτυπήσω και πάμε στο νοσοκομείο και πρέπει να καθήσω και εγώ σε τέτοιο καρότσι.
Π: Μην φοβάσαι αγόρι μου, εγώ και η μαμά θα είμαστε πάντα δίπλα σου ότι κι αν συμβεί. Γι’αυτό προσέχουμε όταν περπατάμε στο δρόμο και πιανόμαστε χεράκι.
Γ: Ναι, χεράκι.
Π: Άντε τώρα, πάμε για ύπνο είναι αργά. Κλείσε την τηλεόραση.
Γ: Ναι, την κλείνω, τι βι πορν κλόουν!

[Ο διάλογος είναι φανταστικός. Η φωτογραφία είναι από τον φίλο μου Γ.Μ.]

5 comments:

kelly alamanou said...

Κοίτα για την τηλεόραση δεν εχω παρά μία μόνη λέξη. ΞΕΦΤΙΛΑ
Τίποτε άλλο .Την καλησπέρα μου

kelly alamanou said...

Επανήλθα γιατί θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ στον Κουλογλου και τον Αυγερόπουλο που κανουν καταπληκτική δουλειά.
είδα προχθές μία εκπομπή του τελευταίου για τη ευθανασία,εξαιρετική από κάθε άποψη .
Καλημέρα!

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ said...

Συμφωνώ απόλυτα. Αυτοί οι δύο είναι φωτεινές εξαιρέσεις στο χάος που επικρατεί. Για μένα αυτό είναι δημοσιογραφία. Η έρευνα σε βάθος σε ένα θέμα απαιτεί μόχθο, γνώσεις και υπομονή. Σήμερα τίποτα από όλα αυτά δεν συγκινούν. Φαστ φουντ σε όλα και άντε γεια...
Καλημέρα.

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ said...

Κάνουμε χιούμορ έτσι ώστε να δώσουμε συγχωροχάρτι στον εαυτό για την ειλικρινή στάση που έχουμε απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα. Την απάθεια.

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ said...

Ξέρεις, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι έχουν ισοπεδωθεί όλα στον βωμό του χαβαλέ. Κάνοντας zaping έπεσα πάνω σ'αυτήν την αδιάφορη εκπομπή που είδα τους καλεσμένους να κάθονται σε καρότσια. Χωρίς πλάκα, για 5 λεπτά έψαχνα να δω τι έχουν οι άνθρωποι. Μετά κατάλαβα ότι ήταν "πλάκα". Μετά την έκλεισα και σκέφτηκα πώς ένα παιδί θα αντιδρούσε στην εικόνα. Θα μου πεις: βάλε το παιδί για ύπνο τέτοια ώρα. οκ, αλλά αν σε εμένα τον "ώριμο" έχει περάσει η ιδέα ότι παίζουμε με όλα, θα το μεταδώσω ανεπιφύλακτα και στο παιδί μου. Είναι η ίδια πλάκα που έκανε ο Αναστασιάδης που είχε καλεσμένο ένα ψώνιο-τραβεστί-ζογκλέρ (μεγάλο ταλέντο) και του έλεγε να πάει στο Ιράκ να ψυχαγωγήσει τους πεζοναύτες, αλλά μετά το ξανασκέφτηκε γιατί λέει οι Αμερικάνοι θα έμεναν εκεί. Χα χα γελάσαμε βρε, πολύ αστείο. Αι σιχτίρ! Τα είπα.